بیماریهای مقعد و نشیمنگاه

آبسه آنورکتال مجموعه‌ای موضعی از چرک در فضاهای پری رکتوم است. آبسه ها معمولاً از کریپت مقعدی منشا می‌گیرند. علائم آن درد و تورم است. تشخیص در درجه اول با معاینه و سی تی یا ام آر آی لگن برای آبسه های عمیق تر است. درمان آبسه مقعدی معمولا جراحی و لیزر است. آبسه ممکن است در فضاهای مختلف اطراف راست روده قرار داشته باشد و ممکن است سطحی یا عمیق باشد. آبسه پری مقعدی سطحی است و به پوست اشاره دارد.

آبسه ایسکیورکتال عمیق تر است و در سراسر اسفنکتر به فضای ایسکیورکتال زیر لواتور آنی امتداد می یابد. ممکن است به سمت طرف مقابل نفوذ کند و آبسه “نعل اسبی” را تشکیل دهد. آبسه بالای لواتور آنی (یعنی آبسه فوق بالابر) کاملا عمیق است و ممکن است تا اندام‌های شکمی گسترش یابد. این آبسه اغلب ناشی از دیورتیکولیت یا بیماری التهابی لگن است. بیماری کرون (به ویژه روده بزرگ) گاهی باعث آبسه آنورکتال می‌شود.

علائم و نشانه‌های آبسه آنورکتال

آبسه‌های سطحی می‌توانند بسیار دردناک باشند. تورم، قرمزی و حساسیت پری مقعدی مشخص است. تب نادر است. آبسه‌های عمیق‌تر ممکن است کمتر دردناک باشند، اما علائم سمی ایجاد کنند (مانند تب، لرز، کسالت). ممکن است هیچ نشانه پری مقعدی وجود نداشته باشد، اما معاینه رکتال دیجیتال ممکن است تورم حساس و نوسانی دیواره رکتوم را نشان دهد. آبسه‌های بالای لگن ممکن است باعث درد زیر شکم و تب بدون علائم رکتوم شوند و گاهی تب تنها علامت است.

تشخیص آبسه آنورکتال

تشخیص آبسه مقعدی با راه های زیر امکانپذیر است:

ارزیابی بالینی

گاهی اوقات معاینه تحت بیهوشی یا به ندرت CT

سی تی اسکن زمانی مفید است که به آبسه عمیق یا بیماری کرون مشکوک باشید. آبسه های بالاتر (supralevator) برای تعیین منبع داخل شکمی عفونت نیاز به CT دارند. MRI لگن و سونوگرافی آندوسکوپی مطالعات تصویربرداری جایگزین هستند.

بیماران با هر یافته ای که حاکی از آبسه عمیق تر یا بیماری کرون پیچیده پری مقعدی باشد باید در زمان تخلیه تحت بیهوشی معاینه شوند.

درمان آبسه آنورکتال

گاهی اوقات آبسه می‌تواند بدون درمان به خودی خود تخلیه شود یا بسیار کوچک باشد و نیازی به جراحی نداشته باشد. در صورتی که چرک ایجاد شده خود به خود تخلیه نشود، امکان درمان آبسه مقعدی بدون جراحی وجود ندارد و نیاز به تخلیه توسط پزشک می‌باشد. جراحی اغلب تنها راه برای درمان عفونت آبسه و برداشتن تمام بافت عفونی است.

یک برش در پوست نزدیک مقعد ایجاد می‌شود تا عفونت تخلیه شود. این کار را می‌توان در مطب پزشک با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمیق تر انجام داد. بستری شدن در بیمارستان و مصرف آنتی بیوتیک‌ها ممکن است برای بیماران مستعد ابتلا به عفونت‌های مهم تر، مانند بیماران دیابتی یا بیمارانی که ایمنی آنها کاهش یافته است، مورد نیاز باشد.

البته لیزر آبسه مقعدی که یک درمان سرپایی به حساب می‌آید یکی از بهترین گزینه‌های درمانی است و با بی حسی موضعی انجام می‌شود.

بیماری کیست مویی

بیماری کیست مویی وضعیتی است که در آن یک برآمدگی غیرطبیعی در پوست کمر، معمولاً نزدیک استخوان دنبالچه در بالای شکاف باسن پیدا می‌شود. کیست ممکن است عملاً هیچ علامتی ایجاد نکند و احتمالاً فقط کمی قرمزی و تورم در ناحیه دنبالچه ایجاد کند، یا ممکن است به یک زخم باز و عفونی تبدیل شود که مدام عود می‌کند و باعث تحریک، درد و خجالت می‌شود.

این عارضه عمدتاً در نوجوانان و بزرگسالان جوان بین 15 تا 30 سال دیده می‌شود (مردان بیشتر از زنان)

چه چیزی باعث کیست پیلونیدال می‌شود؟

هیچ کس دقیقاً نمی‌داند چه چیزی باعث بیماری پیلونیدال می‌شود. برخی گفته‌اند که فولیکول‌های مو در خط میانی کمر مسدود می‌شوند و باعث ایجاد چرخه‌ای از التهاب و عفونت می‌شوند که منجر به تشکیل آبسه و زخم مزمن می‌شود. برخی دیگر پیشنهاد می‌کنند که تکه‌های مو از قسمت‌های دیگر بدن می‌تواند در یک سوراخ کوچک در پوست کمر گیر کند و همین چرخه التهاب و عفونت را ایجاد کند.

علائم کیست پیلونیدال چیست؟

کیست مویی معمولا در مراحل اولیه بدون علائم است و ممکن است فرد نداند که آن را دارد، اما بعد از مدتی احتمالا علائم زیر را مشاهده خواهید کرد:

درد در محل

تورم، قرمزی

تخلیه چرک یا خون از سوراخی در پوست؛ ممکن است بوی بدی داشته باشد

موهای بیرون زده از کیست

تب (غیر معمول)

کیست پیلونیدال چگونه درمان می‌شود؟

کیست پیلونیدال فعال باید تخلیه شود و معمولاً می‌توان این کار را در بیمارستان یا مطب تحت بی حسی موضعی انجام داد. پس از رفع مشکل فوری، باید یک برنامه سنجیده برای جلوگیری از عود یا بدتر شدن علائم انجام شود. در حالی که آنتی‌بیوتیک‌هااغلب تجویز می‌شوند و ممکن است علائم را تسکین دهند، برداشتن کیست مویی معمولاً با جراحی ضروری است.

همچنین امروزه روش لیزر کیست مویی یکی از گزینه‌های در دسترس و مطمئن درمان این بیماری است که بصورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می‌شود و احتمال عود مجدد بیماری در آن بسیار کمتر از جراحی است.

با توجه به شرایط سخت جراحی کیست مویی با روش‌های سنتی، بسیاری از بیماران روش عمل سرپایی کیست مویی با لیزر را برای درمان انتخاب می‌کنند. مهم‌ترین نگرانی این افراد، هزینه درمان کیست مویی با لیزر است که در تصمیم گیری آنها تاثیر زیادی دارد.

https://www.talab.org/reportage/%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%b9%d9%81%d9%88%d9%86%db%8c-%d8%a2%d8%a8%d8%b3%d9%87-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af%db%8c.html

[ بازدید : 66 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

بیماری آبسه مقعدی در دهه اخیر تبدیل به یکی از عارضه های رایج در قسمت نشیمنگاه شده است. افراد مختلفی دچار آبسه مقعدی می شوند که ربطی به سن و جنسیت آنها هم ندارد.

آبسه های آنورکتال اغلب به دلیل تجمع باکتری های رایج در بافت های آسیب پذیر یا آسیب دیده ایجاد میشوند.همانطور که بدن شما سعی می کند عفونت را کنترل کند، گلبول های سفید خون که در دفاع از بدن در برابر باکتری کشته می شوند، با سایر مایعات بدن شروع به جمع شدن در بافت می کنند.

آبسه چیست؟

آبسه مقعدی یا آنورکتال که همچنین با نام های به عنوان آبسه رکتال، آبسه پری آنال یا آبسه پری رکتال، بسته به محل آن نیز شناخته می شود، حفره ای پر از چرک است که در داخل شیارهای کانال مقعدی (به نام سینوس های مقعد) تشکیل می شود.

آبسه ها می توانند در نزدیکی مقعد یا داخل رکتوم ایجاد شوند همچنین امکان تشکیل در خود راست روده و بالاتر از آن هم وجود دارد. در حالی که آبسه می تواند خود به خود و بدون دلیل ظاهری ایجاد شود، معمولاً با بیماری های گوارشی، بی نظمی روده، سرکوب سیستم ایمنی و حتی برخی داروها نیز همراه است.

علائم

آبسه های آنورکتال معمولاً ابتدا به دلیل درد مبهم و ضربان دار در مقعد یا رکتوم تشخیص داده می شوند که اغلب با درد شدید هنگام دفع مدفوع نیز همراه است.

یکی از رایج ترین دلایل ایجاد آبسه بیماری فیستول مقعدی است که بسیار دردناک می باشد. ممکن است از خود بپرسید روش درمان فیستول با لیزر چگونه است و بهترین درمان آن چیست؟ آیا خطرناک است؟ لازم است بدانید که تنها روش درمان قطعی برای هر دو بیماری آبسه و فیستول لیزر می باشد.

آبسه های داخل رکتوم تمایل به تشکیل بافت های عمیق تری دارند و اغلب در این ناحیه حس می شوند یعنی زمانی که آن را لمس می کنید، یک برآمدگی زیر انگشتانتان می آید.

با شروع تشکیل یک توده قابل لمس، علائم دیگری از آبسه آنورکتال ظاهر می شود، که عبارتند از:

• تب
• خستگی
• یبوست
• ترشح و خونریزی رکتوم
• احساس می کنید که باید به دستشویی بروید در حالی که این کار را نمی کنید
• درد فزاینده و اغلب مداوم، بدتر شدن با حرکت یا در هنگام نشستن

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، باید به پزشک متخصص مراجعه کرده و معاینه شوید.

اگر آبسه درمان نشود، می‌تواند منجر به ایجاد فیستول مقعدی شود، یک اتصال تونلی غیرطبیعی بین پوست اطراف مقعد و کانال رکتوم یا مقعدی که ممکن است مدفوع و چرک از طریق آن تخلیه شود.

[ بازدید : 52 ] [ امتیاز : 1 ] [ نظر شما : ]

در حالی که کیست کیسه ای است که توسط سلول های غیر طبیعی مجزا محصور شده است، آبسه یک عفونت چرکی در بدن شما است که به عنوان مثال توسط باکتری یا قارچ ایجاد می شود.

تفاوت اصلی در علائم آنها شامل موارد زیر است:

• کیست مویی به آرامی رشد می کند و معمولاً دردناک نیست، مگر اینکه بزرگ شود
• آبسه دردناک، تحریک‌پذیر، اغلب قرمز و متورم است و عفونت می‌تواند علائمی را در سایر نقاط بدن ایجاد کند.

هم آبسه و هم کیست می توانند در نقاط مختلف بدن شما ایجاد شوند. هنگامی که یک کیست از قبل تشکیل شده عفونی می شود، به آبسه تبدیل می شود. اما آبسه نباید به صورت کیست شروع شود. می تواند خود به خود شکل بگیرد.

در اینجا چند مثال خاص وجود دارد که به نشان دادن تفاوت بین کیست و آبسه کمک می کند.

[ بازدید : 41 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

[ بازدید : 50 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

آبسه مقعدی یک حفره عفونی پر از چرک در نزدیکی مقعد یا راست روده بوده که با بیماری فیستول در ارتباط است.

فیستول (که همچنین فیستول آنورکتال نیز نامیده می‌شود) یک تونل کوچک است که از دهانه داخل کانال مقعد به یک سوراخ بیرونی در پوست نزدیک این ناحیه متصل می شود. فیستول مقعدی اغلب از یک آبسه مقعدی قبلی یا فعلی ناشی می شود. حدود 50 درصد از افراد مبتلا به آبسه دچار فیستول می شوند. با این حال، فیستول می تواند بدون آبسه نیز رخ دهد.

علت آبسه ی مقعدی چیست؟

غدد کوچک در داخل مقعد بخشی از آناتومی طبیعی این قسمت هستند. اگر غدد مقعد مسدود شوند، ممکن است منجر به عفونت در این ناحیه شود. هنگامی که عفونت جدی است، اغلب منجر به آبسه می شود. باکتری ها، مدفوع یا مواد خارجی نیز می توانند غدد این قسمت را مسدود کرده و باعث ایجاد آبسه شوند. بیماری کرون، سرطان، تروما و تشعشعات می تواند خطر عفونت و فیستول را افزایش دهند.

در مورد علت آبسه مقعدی بیان می کند؛ گروهی از افراد به علت دارا بودن شرایط خاص خود احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند از جمله‌ی آنها می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

کولیت

بیماری روده التهابی مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی

دیابت

دیورتیکولیت

بیماری التهابی لگن (PID)

رابطه جنسی مقعدی

استفاده از داروهایی مانند پردنیزولون

ایدز

بارداری

سل

آپاندیسیت

شقاق مقعدی

قرار دادن اجسام خارجی در داخل مقعد

بیماری‌ های مقاربتی

علائم و نشانه ها

علائم ممکن است در هر فرد کمی متفاوت باشد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد یا ناراحتی شدید در نزدیکی نشیمنگاه.

درد ثابت و تشدید با اجابت مزاج

خستگی

تب

عرق شبانه

یبوست

حرکات روده دردناک

تورم یا قرمزی در نزدیکی مقعد

توده یا بافت دردناک و سفت شده نزدیک مقعد

درد در قسمت پایین شکم

نشت مایع یا چرک از مقعد یا باسن

علائم آبسه آنورکتال ممکن است شبیه سایر بیماری های جسمی باشد. برای تشخیص دقیق به یک پزشک خوب مراجعه کنید.

آبسه آنورکتال چگونه تشخیص داده می شود؟

زمانی که به دکتر مراجعه می کنید، او در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد. همچنین ممکن است لازم باشد یک معاینه فیزیکی ساده انجام دهد که شامل معاینه ناحیه نشیمنگاه است. ولی در موارد حیاتی پزشک ممکن است یکی از آزمایشات پیشرفته زیر را تجویز کند:

معاینه رکتال دیجیتال. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا پزشک ممکن است به آرامی یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد مقعد شما کند. همچنین ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده شود. این وسیله داخل رکتوم وارد شده و به آرامی منبسط می شود. این به ارائه‌ دهنده شما امکان می‌ دهد قسمت بیشتری از این ناحیه را ببیند.

پروکتوسیگموئیدوسکوپی (سیگموئیدوسکوپی). یک لوله انعطاف پذیر با یک نور و یک دوربین کوچک در مقعد قرار می گیرد. این به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اجازه می دهد تا به ناحیه داخل رکتوم دید کاملی داشته باشد.

عکس برداری: همچنین ممکن است MRI، سی تی اسکن یا سونوگرافی انجام دهید. یکی از این آزمایشات ممکن است برای یافتن محل دقیق آبسه انجام شود.

روش های درمان

روش انتخابی برای درمان آبسه مقعدی به علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. همچنین به شدت و درجه بندی خود آبسه بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به معاینه کامل آنورکتال تحت بیهوشی داشته باشید. این کار برای این است که به پزشک این امکان را داشته باشد تا بهترین درمان را انتخاب کند.

لازم به ذکر است که این بیماری در صورت عدم درمان خطرناک می باشد. همچنین روش های درمان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درمان با لیزر: یکی از روشهای نوین برای تخلیه آبسه لیزر درمانی می باشد که چرک داخل آن را به طور کامل از بین می برد.

تخلیه آبسه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برشی در پوست نزدیک مقعد ایجاد می کند تا چرک بتواند تخلیه شود. این فشار را کاهش می دهد و به بافت ها اجازه می دهد بهبود پیدا کنند. این را می توان در مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی انجام داد. اگر آبسه بزرگ یا عمیق دارید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید و احتمالا تحت بیهوشی عمومی جراحی کنید. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است و به راحتی به عفونت مبتلا می شوید نیز، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.

دارو های بی حسی موضعی. این روش می تواند به کاهش درد کمک کند.

ادامه مطلب آبسه مقعدی در اینجا

[ بازدید : 46 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

از آنجاییکه مسائل مربوط به کولورکتال حساس هستند، اولویت اصلی پزشک متخصص ، ایجاد محیطی است که باعث راحتی و آرامش در بیماران می شود.

مطب او در کلینیک جایی است که بیماران می توانند به راحتی برای درمان فیستول های مقعدی مراجعه کنند.

درمان مناسب و سریع یک آبسه مقعد می تواند مانع پیشرفت بیماری و ایجاد فیستول های مقعد شود. برای کمک به شما در تعیین اینکه آیا یک آبسه مقعدی دارید، علائم زیر را ذکر کرده ایم :

• درد در ناحیه مقعد یا باسن که خاصیت درد آن معمولاً ثابت، ضربان‌دار و تشدید شونده حین نشسته
• خروج چرک در نزدیکی مقعد
• توده در ناحیه مقعد
• اجابت مزاج دردناک
• التهاب پوست اطراف مقعد یا باسن از جمله تورم، قرمزی و حساسیت به لمس
• یبوست
• آبسه‌های مقعدی عمیق‌تر ممکن است با علایم دیگری همراه باشند چون
• تب که نشانه‌ی تشخیصی آبسه عمقی محسوب می‌شود
• لرز
• خستگی
• درد در ناحیه پایین شکم
• تعریق شبانه
• بی‌قراری

اگر شما هر کدام از اینها را تجربه کرده اید، حتما برای تشخیص حرفه ای به کلینیک مراجعه نمایید.

درمان آبسه مقعدی معمولاً ساده است که با یک برش پوستی روی آبسه و تخلیه چرک آن انجام می‌شود. تخلیه آبسه می‌تواند در کلینیک و تحت نظر متخصص با بی‌حسی موضعی انجام شود. اغلب موارد در صورتی که آبسه خود‌به‌خود تخلیه شود و به صورت کامل بهبود نیابد، فیستول اتفاق می‌افتد.

[ بازدید : 219 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]