شقاق مقعدی چیست؟ و انواع آن
شقاق یک نوع بیماری است که تعداد بسیاری از افراد جامعه به آن دچار می شوند. ربیماری شقاق با روش های گوناگونی درمان می شود که در خصوص هر کدام به صورت مجزا خواهیم پرداخت.
مجرای مقعدی آخرین قسمت از روده بزرگ یا رکتوم است که از بدن خارج می شود. این مجرا بسیار کوتاه بوده و در حدود 1-2 اینچ طول دارد و همچنین دارای دو عضله حلقوی شکل است که به کنترل حرکات روده کمک می کنند. اسفنکتر مقعدی داخلی یک عضله ارادی نیست و همیشه برای جلوگیری از نشت مدفوع از آنجا، به شکل بسته قرار دارد. اسفنکتر مقعدی خارجی یک عضله ارادی است.
یک شقاق مقعدی بیانگر وجود یک پارگی در لایه پوستی مجرای مقعدی، و یا ورود تروما و آسیب به مجرای مقعدی و خود مقعد است. تروما معمولا در هنگام وجود حرکات سخت روده و یا یبوست رخ می دهد . اغلب افراد ممکن است حرکات دقیق روده شان را که در طی آن درد شروع می شود، را به یاد بیاورند.
یک شقاق مقعدی حاد، به پارگی لایه سطحی پوست اطلاق می گردد.
اگر شقاق سطحي بهبودی نداشته باشد، شقاق مقعدی مزمن در طول زمان ایجاد می شود. پارگی عمیق تر شده و به مخاط و یا بافت هایی که عضله اسفنکتر مقعد داخلی را در برگرفته اند، گسترش می یابد.
شقاق مقعدی چیست؟
شقاق مقعدی، یک پارگی کوچک در پوست و بیش از حد کشیده شده در مقعد است که ممکن است در مواقعی که مدفوع به سختی خارج می شود، رخ دهد. یبوست شایعترین علت ایجاد شقاق مقعدی است.
انواع شقاق یا فیشر
شقاق یا فیشر دارای دو حالت حاد و مزمن می باشند که برای درمان هر کدام روش های مختلفی وجود دارد
شقاق حاد
برای درمان شقاق از چندین روش می توان بهره جست که بطور هم زمان استفاده می شوند و تقریبا پس از 10 روز بیمار بهبود می یابد.
- استفاده از موادی که باعث زیاد شدن حجم مدفوع می شود و مدفوع را نرم می کند مانند: غذایی فیبردار( کلم ، کاهو ، خیار، سیب همراه پوست آن) ، میوه جات ، مخلوط خاکشیر و آب ، اسفرزه محلول در آب ، انجیر خشک که ز قبل خیسانده شده است و یا مصرف دارو هایی مانند پسیلیوم ، شربت لاکتولوز یا شربت منیزیم
- نشستن در لگن آب گرم که آغشته به چند قطره بتادین باشد (هر روز 3 تا 5 بار و هر بار به مدت 20 دقیقه)
- مصرف دارو های مسکن مثل پماد بی حسی لیدوکائین که به صورت موضعی باید از آن استفاده کرد یا دارو های مسکن خوراکی.
- مصرف دارو هایی که خون رسانی به این ناحیه را افزایش می دهد مثل پماد نیترو گلیسیرین. این پماد با اتساع عروق خونی ناحیه مقعد سبب افزایش خون رسانی به این قسمت شده و در نهایت منجر به ترمیم زخم در مدت زمان کوتاه تری می شود. گفتنی است در برخی موارد استفاده از این دارو باعث سوزش در محل یا سر درد می شود. از این دارو می توان در روز 2 الی 3 مرتبه به صورت موضعی استفاده کرد.
این درمان ها به طور تقریبی همیشه باعث بهبود فیشر حاد شده اند اما در خصوص فیشر یا شقاق مزمن تنها در نیمی از موارد منجر به بهبودی شده و نیمی دیگر منجر به جراحی شده اند.
شقاق مزمن
زمانی که شقاق مزمن با درمان دارویی بهبود نیابد بایستی اقدام به جراحی کرد. شیوه جراحی شقاق به این صورت است که بخشی از عضله داخلی مقعد را که دچار انقباض شده است می برند و این برش باعث انقباض عضله شده و بیمار دیگر دردی را احساس نمی کند. بعد از رفع درد ، زخم مقعد به مرور زمان التیام می یابد. جراحی شقاق باعث از بین رفتن درد خواهد شد اما درد مربوط به برش و انجام جراحی تا چند روز ادامه دارد که می توان با استفاده از مسکن ها آن را کنترل کرد. در صورتی که شقاق مزمن در محلی به جز خط وسط مشاهده شود می تواند بیانگر بیماری های دیگری مانند کرون، ایدز، سیفلیس، سل و یا لوسمی باشد.
علائم و نشانه های شقاق یا فیشر مقعدی
شما چگونه می توانید متوجه شوید که شقاق یا فیشر مقعدی دارید؟
- وجود درد در هنگام عبور حرکات روده ای سخت و همچنین درد شدیدی که بعدا نیز ادامه می یابد، شایع ترین نشانه های شقاق مقعدی هستند. حالت نشستن با وجود یک شقاق مقعدی می تواند کاملا دردناک باشد.
- چند قطره خون در کاسه توالت و یا هنگام پاک کردن مقعد ممکن است که دیده شود. در یک نوزاد ممکن است خون در پوشک وجود داشته باشد .
- عضلات اسفنکتر که مقعد را احاطه کرده اند و به جلوگیری از نشت مدفوع کمک می کنند ممکن است به حالت اسپاسم در آمده و لذا باعث درد طولانی تر ناشی از یک شقاق مقعدی شوند.
منبع: کلینیک مهنا
[ بازدید : 176 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]
