تبخال تناسلی یکی از انواع شایع بیماری های مقاربتی بوده که هم زنان و هم مردان را می تواند آلوده نماید. ویژگی های تبخال تناسلی درد، سوزش و زخم در نواحی تناسلی می باشد البته خیلی از افراد آلوده به ویروس عامل این بیماری نشانه ای از خود بروز نمی دهند، بااینحال همه افراد مبتلا ولو اینکه نشانه ای نداشته باشند، می توانند همسر خود را آلوده نمایند.
تبخال تناسلی یکی از بیماری های شایع در ایالات متحده می باشد و حدود ۱ نفر از هر ۶ نفر در سنین ۱۴ تا ۴۹ سال مبتلا به این ویروس می باشند.
دلایل و انواع و راههای شیوع تبخال تناسلی
تبخال تناسلی عفونتی مقاربتی بوده که در پی آلوده شدن با ویروس تبخال تناسلی رخ می دهد. ویروس تبخال تناسلی به دونوع ویروس تبخال تناسلی نوع ۱ و ویروس تبخال تناسلی نوع ۲ تقسیم می شود.
-ویروس تبخال تناسلی نوع ۲ عموما باعث بوجود آمدن تبخال می شود. این ویروس از طریق ترشحات دهان و ترشحات آلت تناسلی منتقل می شود.
-ویروس تبخال تناسلی نوع ۱ عموما برروی دهان و لب تاثیر گذاشته و باعث آفت و تاول در این ناحیه می شود، هرچند که در نواحی تناسلی نیز می تواند ظاهر شود.
عوارض تبخال تناسلی
عوارضی که ممکن است با تبخال تناسلی همراه باشند، شامل:
-سایر بیماری های تناسلی
– این بیماری خطر ابتلا به سایر انواع بیماری های تناسلی از جمله ایدز را افزایش می دهد.
-آلوده کردن نوزاد
– نوزادانی که از مادران آلوده به این بیماری زاده می شوند، می توانند آلوده به این عفونت شوند. این آلودگی ممکن است باعث آسیب های مغزی، کوری و یا مرگ نوزاد شود.
در موارد خاص این بیماری ممکن است باعث مننژیت و یا مشکلات مثانه ای شود.
درمان تبخال تناسلی
شفای کاملی برای بیماری تبخال تناسلی موجود نمی باشد، بااینحال درمان با داروهای ضدویروسی ممکن است بتواند:
-کمک به بهبود زخم ها در شیوع اولیه
-کمک به کاهش شدت و مدت سایر زخم هاییکه که در آینده رخ می دهند.
-کاهش بازگشت زخم ها
-کاهش خطر آلوده کردن دیگران
دوره واگیری :
ویروس را می توان ۲ هفته و به ندرت تا ۷ هفته بعد از عفونت اولیه دهان یا دستگاه تناسلی جدا کرد . عفونت اولیه و عود آن می تواند بدون نشانه بالینی باشد . بعد از ابتلا به شکل اولیه و یا عود عفونت ، ویروس برای سالها و احتمالاً تا آخر عمر بدون وجود نشانه بالینی به طور متناوب از مخاطهای آلوده ترشح میگردد .
قدرت آلوده کنندگی زخمهای عودکرده تبخال تناسلی کوتاهتر از عفونتهای اولیه است و معمولاً ویروس را بعد از ۵ روز نمی توان در آنها یافت .
چون عفونت نوزادان بسیار کشنده است توصیه می شود که در صورتی که آلودگی اولیه مادر به تبخال تناسلی در اواخر دوران بارداری ایجاد شده قبل از پاره شدن کیسه آب جنین، زایمان با عمل سزارین انجام شود .نوزادان را باید از تماس با زخمهای گسترده و عفونتهای شدید اولیه ، زخمهای عود کرده و برخورد با ترشحات زخمهای هرپس حفظ کرد .
بیمارانیکه زخم هرپسی دارند نباید با نوزادان ، کودکانی که اگزما یا سوختگی دارند و یا بیماران مبتلا به کاهش ایمنی تماس داشته باشد
تبخال بیماری عفونی مزمنی است که در اثر آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) بهوجود میآید و زخمها و تاولهایی بر روی پوست ایجاد میکند. این زخمها معمولاً بر روی لبها، گونهها، بینی، چانه، ناحیة تناسلی و باسن ظاهر میشوند. عفونت غالباً به صورت دورهای ایجاد میشود و زخمهای بدمنظره و دردناکی ایجاد میکند.
«تبخال تناسلی (هرپس ژنیتال) را اولین بار جان آستروک (John Astruc) پزشک پادشاه فرانسه، در ۱۷۳۶، توصیف کرد. پس از آن بهتدریج آشنایی پزشکان با این ضایعات و انواع تبخالهای دهانی و تناسلی بیشتر شد تا سرانجام، در ۱۹۲۵، ویروس هرپس سیمپلکس، که عامل این ضایعات است، در آزمایشگاه کشت داده شد.
این ویروس که گسترش جهانی دارد در دو نوع ۱ و ۲ در انسان ایجاد بیماری میکند. نوع ۱ اغلب با تبخالهای دهانی همراه است و ابتلای به آن از سنین پایین شروع میشود. بهطوریکه ۹۰ درصد افراد تا قبل از ۵ سالگی با ویروس تماس پیدا میکنند. ویروس نوع ۲ اغلب تبخالهای تناسلی ایجاد میکند و تماس با آن اغلب در دوران بعد از بلوغ و شروع فعالیت جنسی است. اصولاً تبخالهای تناسلی جزء بیماریهایی هستند که از راه تماس جنسی منتقل میشوند.»
علائم
ممکن است شما هیچگونه علائمی از عفونت HSV نداشته باشید اما همچنان این عفونت را منتقل کنید. از سویی دیگر ممکن است در عرض چند روز تا چند هفته پس از تماس اولیه، متوجهی علائم شوید یا تا ماهها یا حتی سالها پس از آلوده شدن، علائمتان عود نکند.
هنگامی که علائم مدت کمی پس از آلوده شدن فرد ظاهر شوند، معمولا شدید هستند. آنها ممکن است به شکل تاولهای کوچکی ظاهر شوند که درنهایت میترکند، زخمهای دردناک و ملتهب ایجاد میکنند، سپس دَلَمه میبندند و در عرض چند هفته خوب میشوند. این تاولها و زخمها ممکن است با علائمی شبیه علائم آنفولانزا – تب و تورم غدد لنفاوی – همراه باشند.
هریک از این علائم عفونت HSV تناسلی میتوانند در مردان یا زنان اتفاق بیفتند:
نواحی ترکخورده، ملتهب یا قرمز در اطراف ناحیهی تناسلی شما بدون درد، خارش یا سوزش؛
خارش یا سوزش در اطراف اندامهای تناسلی یا ناحیهی مقعد؛
تاولهای کوچکی که میترکند و باعث زخمهای دردناک میشوند. این تاولها ممکن است اطراف یا روی اندامهای تناسلی یا روی باسن، ران یا ناحیهی مقعد باشند. این تاولها در موارد نادر ممکن است در داخل مجرای ادرار – لولهای که ادرار از طریق آن از بدن خارج میشود – ایجاد شوند.
درد ناشی از عبور ادرار از روی زخمها که این مورد، بیشتر در زنان اتفاق میافتد؛
سردرد؛
پشت درد؛
علائمی شبیه آنفولانزا ازجمله تب، تورم غدد لنفاوی و خستگی.
تبخال تناسلی تنها بیماریای نیست که میتواند این علائم را ایجاد کند. گاهیاوقات HSV با عفونتهای قارچی واژن، عفونتهای باکتریایی یا عفونتهای مثانه اشتباه گرفته میشود. تنها راه برای آنکه مطمئن شوید علائم شما ناشی از عفونت HSV است یا به یک بیماری دیگر مربوط میشود، آن است که به پزشک مراجعه کنید.
تبخال تناسلی با یک معاینهی فیزیکی تشخیص داده میشود و معمولا با یک تست سوآب یا آزمایش خون تأیید میشود.
آیا امکان بازگشت علائم وجود دارد؟
افرادی که پس از آلودگی به عفونت HSV تناسلی دچار یک عود اولیه میشوند، میتوانند انتظار داشته باشند که علائم بیماریشان در عرض یک سال، ۴ تا ۵ بار مجددا عود کند.
با گذشت زمان، بدن شما مصونیت بیشتری نسبت به این ویروس ایجاد میکند؛ درنتیجه ممکن است عود علائم به دفعات کمتری اتفاق بیفتد یا حتی در برخی از افراد کاملا متوقف شود.
عوامل زیر میتوانند باعث بازگشت علائم شوند:
-خستگی؛
-بیماری؛
-مقاربت جنسی؛
-قاعدگی؛
-استرس؛
-جراحی؛
-تروما (هر نوع ضربه، جراحت، شوک یا آسیب وارده بر بدن).
برای کاهش ناراحتی و تسکین علائم، چه اقداماتی انجام بدهیم؟
اقداماتی وجود دارند که میتوانید برای کاهش ناراحتی و شدت علائم در طول عود بیماری انجام بدهید. این اقدامات عبارتند از:
-داروهای مُسکن مانند آسپرین، استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کنید.
-نواحی زخمدار را دوبار در روز در وان حاوی محلول آب نمک گرم شستشو بدهید (نصف قاشق چایخوری نمک به ازای هر ۲۵۰ میلیلیتر آب گرم).
-با پوشیدن لباسهای آزاد اجازه بدهید هوا در اطراف زخمها جریان داشته باشد.
-یک بستهی یخ روی ناحیهی مورد نظر قرار بدهید. بستهی یخ را در یک حوله یا یک تکه پارچه بپیچید.
-به مقدار کافی استراحت کنید .
بهعلاوه کارهایی وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از انتقال ویروس به سایر قسمتهای بدنتان و همچنین به سایر افراد انجام بدهید، ازجمله:
-اگر طرف مقابل یا خود شما تبخال دارید، از بوسیدن یکدیگر اجتناب کنید.
-در صورتی که شریک جنسیتان زخمهایی در ناحیهی تناسلی یا دهانش دارد، از رابطهی جنسی دهانی اجتناب کنید.
-در صورت وجود هرگونه زخم از برقراری رابطهی جنسی مقعدی یا تناسلی اجتناب کنید.
-پس از دست زدن به مناطق آلوده، دستهایتان را با آب و صابون بشویید.
-لنزهای تماسیتان را با بزاق مرطوب نکنید.
منبع : چطور ،درمان سرا ، راستینه
[ بازدید : 150 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما :
]