بیماریهای مقعد و نشیمنگاه

یبوست عارضه ای است که افراد مبتلا به آن با سوزش، خارش، درد هنگام اجابت مزاج رو به رو هستند. د راین مطلب با معرفی بیماری یبوست، راه های پیشگیری؛ علت ها، علائم و عوارض ناشی از آن چون بواسیر و شقاق که دو بیماری دردناک ناحیه نشیمنگاهی هستند؛ آشنا شده و بهترین راه درمان آن را معرفی خواهیم نمود.

یبوست چیست؟

یبوست به طور کلی عارضه ای است که در آن مدفوع حالت طبیعی خود را از دست داده و سفت می شود. اما زمانی که فرد اجابت مزاج کمتر از 3 بار در هفته داشته باشد، یبوست تلقی شده و با عوارض ناشی از آن روبرو است. این بیماری در همه افراد شایع بوده و حتی کودکان نیز به آن دچار می شوند.

دستگاه گوارش سیستمی است که از دهان و زمانی که فرد غذا را می بلعد آغاز شده و تا هنگامی که از روده خارج می شود امتداد دارد. وجود هر عامل یا عارضه در سیستم گوارش یا بدن می تواند فرد را با یبوست رو به رو کند.

علائم یبوست

علائم این بیماری تقریبا فاحش بوده و فرد در اولین اجابت مزاج یا حتی قبل از آن علائم آن را تجربه خواهد کرد. برخی از شایع ترین علائم یبوست در افراد عبارت اند از:

• اجابت مزاج کمتر از 3 با در طول هفته
• سفت و خشک بودن مدفوع
• سوزش هنگام اجابت مزاج
• نفخ شکم
• احساس عدم تخلیه کامل روده ها
• سوزش یا مشاهده خون بر روی دستمال بعد از مدفوع
• درد شکم
• درد معده

علت

یبوست عارضه ای است که برخی افراد گاهی به آن دچار می شوند که علت آن را می توان تغییرات عادات فردی یا غذایی فرد دانست. اما گاهی افراد دائما دچار یبوست بوده که به اصطلاح می توان آن را یبوست مزمن شناخت. بنابراین علت های پدید آورده این بیماری متفاوت هستند که برخی از آنها عبارت اند از:

• کم تحرکی یا بی تحرکی
• عدم نوشیدن آب به مقدار کافی
• عدم مصرف فیبر و سبزیجات در وعده های غذایی
• پیروی از رژیم غذایی خاص و ناسالم
• مصرف فست فود
• داشتن سیستم گوارش ضعیف
• استرس یا اضطراب
• بیماری های زمینه ای مانند کم کاری تیروئید یا دیابت
• افسردگی
• استعمال دخانیات یا مشروبات الکلی
• تغییرات محیطی
• بارداری و زایمان
• کهولت سن
• سرطان روده
• مشکلات و بیماری های روده ای

بهترین راه پیشگیری

برخی بیماری ها به گونه ای هستند که با رعایت برخی نکات ساده و به کارگیری شیوه های خانگی و رفتار از این بیماری پیشگیری نمایید.

برخی از نکات پیشگیری از یبوست عبارت اند از:

• مصرف سبزیجات و فیبر ها به مقدار کافی
• نوشیدن آب روزانه 8 لیوان
• مصرف حبوبات و غلات
• افزایش تحرک، ورزش یا پیاده روی
• رعایت میزان کافئین مصرفی
• اجابت مزاج به موقع

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

زمانی که علائم ناشی از یبوست را مشاهده کردید، بهتر است در روزهای اولیه به پزشک مراجعه کرده تا از عوارض سخت آن جلوگیری نمایید.

• زمانی که اجابت مزاج شما کمتر از 3 بار در هفته بوده
• خون بر روی دستمال میبینید
• کاهش وزن ناگهانی دارید
• به هیچ وجه قادر به دفع مدفوع و گاز معده نیستید
• درد در ناحیه شکم و معده دارید

شایع ترین عوارض یبوست چیست؟

این عارضه نیز مانند دیگر بیماری ها دارای عوارض هایی است که ممکن است گاهی بسیار مخرب باشند. برای مثال مقعد ناحیه ای حساس است که با وارد شدن فشار و زوری که فرد مبتلا به یبوست هنگام اجابت مزاج به آن وارد می کند، می تواند یک عامل موثر دربروز بیماری ها ینشیمنگاهی حون شقاق یا بواسیر گردد.

بواسیر یا هموروئید

بواسیر یا نام دیگر آن هموروئید، بیماری است که با متورم شدن عروق درون روده به وجود می آید. این تورم که باعث به وجود آوردن بیماری می شود ناشی از فشار و زوری که هنگام اجابت مزاج به روده وارد میشود بوده میتواند دو نوع هموروئید از جمله خارجی و داخلی را بوجود آورد که درمان آنها تنها با لیزر امکان پذیر است. هزینه جراحی بواسیر با لیزر بسیار نا چیز بوده و علاوه بر تمام مزایایی که به همراه دارد؛ بیماری را نیز کاملا درمان می کند.

یبوست یکی از اصلی ترین علت های بیماری بواسیر شناخته می شود. این بیماری در همه سنین به چشم خورده و از علائم دردناکی چون سوزش و درد شدید برخوردار است.

شقاق

شقاق یا فیشر نیز از دیگر عوارض یبوست است که افراد مبتلا به آن به این بیماری نیز دچار می شوند. شقاق به طور کلی به زخم ها یا شکاف هایی که در دهانه مقعد یا اطراف آن بر اثر فشار یبوست شکل می گیرند گفته شده و دارای علائم بسیار دردناکی هستند.

سوزش هنگام اجابت مزاج، درد شدید یا حتی خونریزی از علائم اصلی شقاق به شمار می روند.

بیرون زگیل مقعد

بیرون زدگی مقعد نیز بیماری است که بسیاری آن را با بواسیر اشتباه می گیرند. اما تفاوت این دو بیماری این است که در بیرون زدگی مقعد قسمتی از راست روده به طور کامل از دهانه مقعد بیرون زده با این تفاوت که بواسیر تنها عروق خونی متورم هستند. یبوست یکی از عاملان پدید آورنده این بیماری ها بود هکه باید هرچه سریع تر تحت درمان قرار گیرد.

درمان یبوست

درمان یبوست در مواردی که عارضه ناشی از بیماری های دیگر نباشد، قابل درمان است. حتی می توانید از برخی روشهای درمان خانگی یبوست کمک گرفته و آن را درمان نمایید. البته روشهای خانگی ممکن است گاهی اتلاف وقت بوده و نتوان با شیوه های غیر درمانی آن را بهبودی بخشید . بنابراین بهتر است با مراجعه به پزشک معالج و بررسی عامل اصلی بیماری نسبت به درمان آن اقدام نمایید.

درمان یبوست با دارو

پزشک معالج با بررسی علت یبوست و با تجویز برخی داروهای روان کننده می تواند یبوست را از بین برده و درمان کند.

این دارو ها شامل فیبر ها، ملین ها و اسموتیک ها هستند که می توانید آنها را تهیه کنید.

درمان یبوست با روشهای خانگی

روشهای درمان خانگی یبوست با تغییرات شیوه زندگی و عادات روزانه امکان پذیر است. البته باید بدانید این روشها موقت بوده و در صورت عدم مشاهده بهبودی پس از 1 هفته بهتر است شیوه درمان یبوست را تغییر دهید.. برای مثال این روشها عبارت اند از:

• نوشیدن آب
• مصرف غذاهای آبکی مانند سوپ
• نوشیدن مایعات گرم در صبح
• اجابت مزاج به موقع و پشت گوش ننداختن آن
• استفاده از عرق ها گیاهی
• شربت های خانگی مانند خاکشیر
• مصرف سبزیجات و میوه
• عدم مصرف فست فود و غذاهای کنسروی
• افزایش تحرک

https://www.didarnews.ir/fa/news/163554/%D8%AA%DA%A9%D8%B1%D8%B1-%DB%8C%D8%A8%D9%88%D8%B3%D8%AA-%DA%86%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF

[ بازدید : 8 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

اسهال چیست؟

اسهال بیماری است که افرادی مبتلا به آن از اجابت مزاج رنج برده و مدفوع آنها حالت شل و آبکی پیدا می کند. اسهال دارای دو نوع مزمن و حاد بوده که مبتلا شدن به هرکدام از آنها می تواند فرد را با خطر کم آبی بدن رو به رو کند.

تیبا بلاگ

اسهال علاوه بر علائم و حالت هایی که به همراه دارد با دل درد و دل پیچه شدید همراه بوده که بسیار رنج آور است.

شایع ترین علائم اسهال

اسهال همراه با علائمی است که بیشتر افراد آن را تجربه خواهند کرد.

برخی از این علائم عبارت اند از:

• دل پیچه شدید
• از بین رفتن قوام طبیعی مدفوع و شل شدن آن
• نفخ
• تهوع و سرگیجه
• نفخ شکم
• وجود خون
• تب شدید
• کاهش وزن ناگهانی
• رنگ پریدگی

علت اسهال

علت اصلی اسهال معمولا وارد شدن ویروس، عفونت، انگل یا آلودگی به بدن است. اما برخی بیماری های پیش زمینه ای دیگر نیز می توانند این عارضه را به وجود آورده و فرد را دچار اسهال نماید.

برخی عوامل دیگر عبارت اند از:

• دیابت
• انگل ها
• ویروس ها
• عدم رعایت بهداشت فردی
• بیماری های گوارشی (کرون)
• استرس یا اضطراب
• مصرف الکل
• حساسیت به غذای خاص
• آب آلوده
• مواد غذایی تاریخ مصرف گذشته
• عفونت
• انواع سرطان ها
• دویدن

انواع اسهال

اسهال دارای انواع متفاوت از جمله حاد، مزمن، اسمزی و… است که هر کدام دارای منشا متفاوتی هستند. درادامه علت به وجود آمدن هر کدام از انواع آنها را بررسی خواهیم نمود.

• حرکتی: اسهال حرکتی نوعی از اسهال است که در اثر حرکات و مشکلات روده ای به وجود آمده و به صورت ناگهانی ایجاد می شود.
• ترشحی: نوع اسهال ترشحی به گونه ای است که به دلیل عفونت ها و داروها به وجود می آید. وارد شدن میزان غیر طبیعی آب به روده ها نوع اسهال ترشحی را به وجود می آورد.
• اگزوداتیو: بیماری هایی چون کرون، کولیت می تواند نوع اگزوداتیو اسهال را به وجود آورده و افراد را به این بیماری مبتلا میکند.
• اسمزی: اسهال اسمزی نوعی از این بیماری است که در اثر مواد غذایی چون آبنبات ها یا شیرینی جات به وجود می آید.
• سهال حاد: اسهال حاد دوره طولانی داشته (بیش از ۲ هفته) و معمولا با رعایت نکات بهداشتی و با روشهای درمان خانگی قابل درمان نخواهد بود. این بیماری نیازمند مراجعه به پزشک داشته و بهتر است به موقع درمان گردد.

راه های پیشگیری از اسهال

از آنجایی که اسهال نوعی بیماری از وجود عفونت در بدن یا وارد شدن آلودگی در بدن به وجود می آید بنابراین می توان با رعایت برخی نکات از آن پیشگیری نمود.

برخی راه های پیشگیری از آن عبارت اند از:

• حفظ بهداشت فردی و رعایت نکات بهداشتی
• عدم مصرف فست فود و غذاهایی که دستگاه گوارش را تحریک می نمایند
• نوشیدن آب آشامیدنی سالم
• شستن سبزیجات و میوه ها و ضد عفونی کردن آنها
• پختن کامل مواد غذایی از جمله گوشت و مرغ
• ضد عفونی نمودن یا شستن شیرآلات بهداشتی و حمام
• از مصرف غذاهای تاریخ مصرف گذشته اجتناب شود

عوارض اسهال

اسهال نیز مانند دیگر بیماری ها دارای عوارض زیادی است که افراد هنگام ابتلا به آن آنها را تجربه خواهند کرد. گاهی این عوارض می تواند بیماری های مخرب تری چون بیماری های ناحیه نشیمنگاهی از جمله بواسیر و شقاق به همراه می آورد.

بواسیر

بواسیر بیماری ناحیه نشیمنگاهی بوده که در اثر وارد شدن فشار بر راست روده و مقعد به وجود می آید. این بیماری ناشی از متورم شدن عروق رکتوم و راست روده بوده و دارای انواع خارجی و داخلی می باشد. از آنجایی که بواسیر بسیار شایع بوده و همه افراد در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند و اسهال نیز یک عامل بسیار موثر در به وجود آمدن این بیماری می باشد، پیشنهاد می شود درمان اسهال را جدی گرفته تا باعث بروز بواسیر نشود. همچنین درمان لیزر کلینیک و مرکز تخصصی درمان بواسیر و انواع بیماری های مقعدی در تهران می باشد که در صورت بروز هرگونه علائم می توانید به آن مراجعه، و بیماری مقعدی خود را در کمترین زمان با لیزر درمان کنید.

شقاق

شقاق نیز دیگر بیماری ناحیه مقعد بوده که باعث به وجود آمدن زخم یا ترک هایی در دهانه مقعد می شود. اسهال می تواند یک عامل بسیار موثر در پدید آمدن شقاق شناخته می شود. بنابراین بهتر است با رعایت نکات بهداشتی و درمانی اسهال را درمان نموده تا از بیماری های شدید تر همچون فیشر پیشگیری نمایید.

فیستول

از دیگر عوارض اسهال میتوان به بیماری فیستول اشاره نمود. فیستول نوعی بیماری عفونی و بسیار دردناک بوده که با پدید آمدن یک مجرای عفونی دو بافت بدن را از یکدیگر جدا نموده و سبب عفونت می گردد. این مجرا می تواند گسترش یافته و عوارض زیادی چون بی اختیاری، درد، خروج ترشح و عفونت به همراه آورد.

[ بازدید : 8 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

اسهال چیست؟

اسهال بیماری است که افرادی مبتلا به آن از اجابت مزاج رنج برده و مدفوع آنها حالت شل و آبکی پیدا می کند. اسهال دارای دو نوع مزمن و حاد بوده که مبتلا شدن به هرکدام از آنها می تواند فرد را با خطر کم آبی بدن رو به رو کند.

تیبا بلاگ

اسهال علاوه بر علائم و حالت هایی که به همراه دارد با دل درد و دل پیچه شدید همراه بوده که بسیار رنج آور است.

شایع ترین علائم اسهال

اسهال همراه با علائمی است که بیشتر افراد آن را تجربه خواهند کرد.

برخی از این علائم عبارت اند از:

• دل پیچه شدید
• از بین رفتن قوام طبیعی مدفوع و شل شدن آن
• نفخ
• تهوع و سرگیجه
• نفخ شکم
• وجود خون
• تب شدید
• کاهش وزن ناگهانی
• رنگ پریدگی

علت اسهال

علت اصلی اسهال معمولا وارد شدن ویروس، عفونت، انگل یا آلودگی به بدن است. اما برخی بیماری های پیش زمینه ای دیگر نیز می توانند این عارضه را به وجود آورده و فرد را دچار اسهال نماید.

برخی عوامل دیگر عبارت اند از:

• دیابت
• انگل ها
• ویروس ها
• عدم رعایت بهداشت فردی
• بیماری های گوارشی (کرون)
• استرس یا اضطراب
• مصرف الکل
• حساسیت به غذای خاص
• آب آلوده
• مواد غذایی تاریخ مصرف گذشته
• عفونت
• انواع سرطان ها
• دویدن

انواع اسهال

اسهال دارای انواع متفاوت از جمله حاد، مزمن، اسمزی و… است که هر کدام دارای منشا متفاوتی هستند. درادامه علت به وجود آمدن هر کدام از انواع آنها را بررسی خواهیم نمود.

• حرکتی: اسهال حرکتی نوعی از اسهال است که در اثر حرکات و مشکلات روده ای به وجود آمده و به صورت ناگهانی ایجاد می شود.
• ترشحی: نوع اسهال ترشحی به گونه ای است که به دلیل عفونت ها و داروها به وجود می آید. وارد شدن میزان غیر طبیعی آب به روده ها نوع اسهال ترشحی را به وجود می آورد.
• اگزوداتیو: بیماری هایی چون کرون، کولیت می تواند نوع اگزوداتیو اسهال را به وجود آورده و افراد را به این بیماری مبتلا میکند.
• اسمزی: اسهال اسمزی نوعی از این بیماری است که در اثر مواد غذایی چون آبنبات ها یا شیرینی جات به وجود می آید.
• سهال حاد: اسهال حاد دوره طولانی داشته (بیش از ۲ هفته) و معمولا با رعایت نکات بهداشتی و با روشهای درمان خانگی قابل درمان نخواهد بود. این بیماری نیازمند مراجعه به پزشک داشته و بهتر است به موقع درمان گردد.

راه های پیشگیری از اسهال

از آنجایی که اسهال نوعی بیماری از وجود عفونت در بدن یا وارد شدن آلودگی در بدن به وجود می آید بنابراین می توان با رعایت برخی نکات از آن پیشگیری نمود.

برخی راه های پیشگیری از آن عبارت اند از:

• حفظ بهداشت فردی و رعایت نکات بهداشتی
• عدم مصرف فست فود و غذاهایی که دستگاه گوارش را تحریک می نمایند
• نوشیدن آب آشامیدنی سالم
• شستن سبزیجات و میوه ها و ضد عفونی کردن آنها
• پختن کامل مواد غذایی از جمله گوشت و مرغ
• ضد عفونی نمودن یا شستن شیرآلات بهداشتی و حمام
• از مصرف غذاهای تاریخ مصرف گذشته اجتناب شود

عوارض اسهال

اسهال نیز مانند دیگر بیماری ها دارای عوارض زیادی است که افراد هنگام ابتلا به آن آنها را تجربه خواهند کرد. گاهی این عوارض می تواند بیماری های مخرب تری چون بیماری های ناحیه نشیمنگاهی از جمله بواسیر و شقاق به همراه می آورد.

بواسیر

بواسیر بیماری ناحیه نشیمنگاهی بوده که در اثر وارد شدن فشار بر راست روده و مقعد به وجود می آید. این بیماری ناشی از متورم شدن عروق رکتوم و راست روده بوده و دارای انواع خارجی و داخلی می باشد. از آنجایی که بواسیر بسیار شایع بوده و همه افراد در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند و اسهال نیز یک عامل بسیار موثر در به وجود آمدن این بیماری می باشد، پیشنهاد می شود درمان اسهال را جدی گرفته تا باعث بروز بواسیر نشود. همچنین درمان لیزر کلینیک و مرکز تخصصی درمان بواسیر و انواع بیماری های مقعدی در تهران می باشد که در صورت بروز هرگونه علائم می توانید به آن مراجعه، و بیماری مقعدی خود را در کمترین زمان با لیزر درمان کنید.

شقاق

شقاق نیز دیگر بیماری ناحیه مقعد بوده که باعث به وجود آمدن زخم یا ترک هایی در دهانه مقعد می شود. اسهال می تواند یک عامل بسیار موثر در پدید آمدن شقاق شناخته می شود. بنابراین بهتر است با رعایت نکات بهداشتی و درمانی اسهال را درمان نموده تا از بیماری های شدید تر همچون فیشر پیشگیری نمایید.

فیستول

از دیگر عوارض اسهال میتوان به بیماری فیستول اشاره نمود. فیستول نوعی بیماری عفونی و بسیار دردناک بوده که با پدید آمدن یک مجرای عفونی دو بافت بدن را از یکدیگر جدا نموده و سبب عفونت می گردد. این مجرا می تواند گسترش یافته و عوارض زیادی چون بی اختیاری، درد، خروج ترشح و عفونت به همراه آورد.

[ بازدید : 8 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

واژن لوله‌ یا کانالی بین قسمت خارجی دستگاه تناسلی زنان و دهانه رحم است. می‌توان گفت واژن مهم‌ترین عضو در رابطه جنسی، بارداری، قاعدگی و زایمان است. خون قاعدگی در طول دوره شما و نوزادان در هنگام تولد از آن خارج می‌شوند. همچنین برقراری رابطه جنسی و عبور اسپرم‌ها به داخل رحم از طریق مهبل انجام می‌شود.

آناتومی واژن

آناتومی و ساختار واژن کاملا ارتجاعی و عضلانی است و دیواره‌های آن از چین‌های زیادی تشکیل شده است. همه این چین‌ها به واژن اجازه می‌دهند که وقتی فشار به طرفین وارد می‌شود (مانند زمانی که سر نوزاد از آن عبور می‌کند) مانند آکاردئون کشیده و منبسط شود. همچنین ساختار کشسانی آن به شما این امکان را می‌دهد که لذت جنسی را تجربه کنید.

ترشحات از طریق دیواره‌ها آزاد می‌شوند تا ناحیه را خصوصا هنگام برانگیختگی جنسی مرطوب نگه دارند. دیواره مهبل همچنین قادر به جذب برخی از مواد مانند داروها، کرم‌های هورمونی یا داروهای ضد بارداری است.

بخش‌های داخلی و خارجی واژن

واژن (vagina) فقط یک عضو مهم از اندام تناسلی زنان است و استفاده از آن برای تمام قسمت‌ها یک اشتباه رایج است. قسمت داخلی واژن از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

آناتومی واژن

غدد بارتولن: غدد بارتولن دو غده کوچک زیر پوستی، نزدیک دهانه واژن شما هستند. وقتی تحریک می‌شوید، این غدد مایعی را آزاد می‌کنند که ناحیه تناسلی خارجی شما را مرطوب می‌کند.

دهانه یا دهلیز: لوله واژن که از بخش خارجی اندام تناسلی زنان تا دهانه رحم ادامه دارد، به شکل یک سوراخ در بخش خارجی قابل مشاهده است. این سوراخ دقیقا در قسمت پایین لابیای مینور و مابین مجرای ادرار و مقعد قرار دارد و به آن دهلیز یا دهانه واژن گفته می‌شود. هر چیزی که وارد مهبل شما می‌شود یا از آن خارج می‌شود، باید از دهانه یا دهلیز عبور کند. از جمله آلت تناسلی، خون قاعدگی، نوزاد، تامپون‌ها، اسباب بازی‌های جنسی و غیره.

غدد اسکین (Skene): این غدد که به آن‌ها پارایورترال یا غدد پروستات زنانه نیز می‌گویند، در دو طرف دهانه مجرای ادرار شما قرار دارند. آن‌ها هم در طول انزال زنانه ترشحاتی را آزاد می‌کنند.

پرده بکارت: پرده بکارت معمولا یک تکه بافت حلقه‌ای شکل است که دهانه واژن شما را احاطه کرده و معمولا فقط در قسمت پایین دهانه واژن شما قرار دارد.

دهانه رحم: دهانه رحم بخشی است که درست بین واژن و رحم شما قرار دارد و شبیه یک دونات با یک سوراخ کوچک در وسط است. این سوراخ رحم و مهبل شما را به هم متصل می‌کند و باعث می‌شود خون قاعدگی خارج شود و اسپرم وارد شود.

اگر انگشتان، آلت تناسلی یا اسباب‌بازی جنسی را وارد مهبل کنید، معمولاً می‌توانید دهانه رحم خود را در انتهای آن احساس کنید. دهانه رحم شما واژن را از بقیه بدن شما جدا می‌کند، بنابراین چیزهایی مانند تامپون یا سایر اشیاء نمی‌توانند از آن عبور کنند.

سایر ارگان‌های داخلی دستگاه تناسلی زنانه شامل رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها است که توضیح آن‌ها در این مقاله نمی‌گنجد.

بخش خارجی اندام تناسلی زنانه که بیرون از واژن قرار دارد، فرج نامیده می‌شود. فرج از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

بخش خارجی vagina

لابیا ماژور: لبه‌های بیرونی و بزرگتر اطراف واژن با نام لابیا ماژور شناخته می‌شود. لابیا یک لایه محافظ چربی است که توسط پوست و مو پوشانده شده و از ورودی مهبل محافظت می‌کند.

عکس واژن زنان

[ بازدید : 12 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]

در اینجا چند تفاوت کلیدی بین مولوسکوم کونتاژیوزوم و زگیل تناسلی وجود دارد:

• ویروس عامل: مولوسکوم کونتاژیوم توسط ویروس molluscum contagiosum (MCV) ایجاد می شود، در حالی که زگیل تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. گونه های مختلفی از HPV وجود دارد که می تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود که انواع HPV 6 و 11 شایع ترین مقصر هستند.
• شکل ظاهری: ضایعات مولوسکوم کونتاژیوم به طور معمول کوچک، گرد، گوشتی رنگ و دارای گودی یا فرورفتگی مرکزی هستند. در مقابل، زگیل تناسلی می تواند از نظر ظاهری متفاوت باشد و ممکن است برآمده، مسطح یا مانند گل کلم باشد. آنها همچنین می توانند گوشتی، صورتی یا خاکستری باشند.
• محل: ضایعات مولوسکوم کونتاژیوم می توانند در قسمت های مختلف بدن از جمله ناحیه تناسلی، شکم، بازوها و صورت ایجاد شوند. زگیل های تناسلی به طور خاص بر نواحی تناسلی و مقعدی تأثیر می گذارند، اگرچه می توانند در نواحی دیگر مانند دهان و گلو نیز ظاهر شوند.
• علائم: ضایعات مولوسکوم کونتاژیوم معمولا بدون درد هستند اما ممکن است خارش یا ملتهب شوند. زگیل تناسلی می تواند باعث خارش، سوزش یا ناراحتی شود، به ویژه در هنگام فعالیت جنسی. در برخی موارد، زگیل تناسلی نیز ممکن است خونریزی کرده یا ترشح داشته باشد.
• عوامل خطر: مولوسکوم کونتاژیوم بیشتر در کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف دیده می شود. زگیل تناسلی عمدتاً از راه جنسی منتقل شده و بیشتر در افراد فعال از نظر جنسی رخ می دهد، به ویژه آنهایی که چندین شریک جنسی دارند.
• عوارض: در حالی که هر دو بیماری عموماً خوش خیم هستند، زگیل تناسلی درمان نشده ناشی از سویه های خاصی از HPV می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم، مقعد یا سایر انواع سرطان را در برخی موارد افزایش دهد. مولوسکوم کونتاژیوم پتانسیل ایجاد سرطان یکسانی ندارد.
• تشخیص: پزشک متخصص معمولاً می‌تواند بر اساس ظاهر ضایعات، مولوسکوم سرایتی و زگیل تناسلی را تشخیص دهد. با این حال، ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند نمونه‌ برداری پوست یا آزمایش HPV را برای تایید تشخیص زگیل تناسلی انجام دهند.

دریافت توصیه های پزشکی برای تشخیص و درمان مناسب هم مولوسکوم کونتاژیوزوم و هم زگیل تناسلی مهم است. علاوه بر این، انجام رابطه جنسی ایمن و رعایت بهداشت شخصی می تواند به جلوگیری از گسترش این دو ویروس کمک کند.

روش تشخیص دو بیماری

تشخیص مولوسکوم واگیردار و زگیل تناسلی معمولاً شامل ترکیبی از معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و گاهی اوقات آزمایش‌ های آزمایشگاهی است. در اینجا روش های رایج تشخیص برای هر دو بیماری وجود دارد:

تشخیص مولوسکوم کونتاژیوزوم:

• معاینه فیزیکی: پزشکان اغلب می توانند بر اساس ظاهر مشخص ضایعات، که معمولا کوچک، گنبدی شکل و دارای گودی مرکزی هستند، مولوسکوم سرایتی را تشخیص دهند.
• درموسکوپی: درماتوسکوپ، یک دستگاه دستی که پوست را بزرگ‌ نمایی می‌کند، ممکن است برای بررسی دقیق‌ تر ضایعات استفاده شود.
• بیوپسی پوست: در برخی موارد، برای تایید تشخیص با بررسی ضایعه در زیر میکروسکوپ، بیوپسی پوست یا نمونه برداری انجام می شود.
• https://simaye-salamat.com/what-is-molluscum/

[ بازدید : 42 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

تشخیص مولوسکوم واگیردار و زگیل تناسلی معمولاً شامل ترکیبی از معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و گاهی اوقات آزمایش‌ های آزمایشگاهی است. در اینجا روش های رایج تشخیص برای هر دو بیماری وجود دارد:

تشخیص مولوسکوم کونتاژیوزوم:

• معاینه فیزیکی: پزشکان اغلب می توانند بر اساس ظاهر مشخص ضایعات، که معمولا کوچک، گنبدی شکل و دارای گودی مرکزی هستند، مولوسکوم سرایتی را تشخیص دهند.
• درموسکوپی: درماتوسکوپ، یک دستگاه دستی که پوست را بزرگ‌ نمایی می‌کند، ممکن است برای بررسی دقیق‌ تر ضایعات استفاده شود.
• بیوپسی پوست: در برخی موارد، برای تایید تشخیص با بررسی ضایعه در زیر میکروسکوپ، بیوپسی پوست یا نمونه برداری انجام می شود.

تشخیص زگیل تناسلی:

سیمای سلامت میگوید:

• معاینه فیزیکی: دکتر زگیل تناسلی می تواند ناحیه تناسلی را به صورت بصری بررسی کرده تا وجود زگیل را که ممکن است به صورت زائده های برجسته یا صاف با بافت خشن ظاهر شوند، تشخیص دهد.
• آزمایش اسید استیک: یک متخصص ممکن است محلول سرکه (اسید استیک) را در ناحیه تناسلی بمالد تا به تجسم زگیل تناسلی که به راحتی با چشم غیر مسلح دیده نمی شود کمک کند.
• کولپوسکوپی: در مواردی که زگیل تناسلی در ناحیه واژن یا دهانه رحم در زنان وجود دارد، ممکن است کولپوسکوپی برای بررسی دقیق بافت ها انجام شود.
• تست اچ پی وی HPV: ممکن است نمونه ای از سلول ها از ناحیه تناسلی جمع آوری شود تا وجود سویه های پرخطر HPV که با زگیل تناسلی و افزایش خطر ابتلا به سرطان های خاص مرتبط هستند، آزمایش شود.

اگر مشکوک هستید که مولوسکوم کونتاژیوزوم یا زگیل تناسلی دارید، برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب با یک متخصص مشورت کنید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به مدیریت علائم و جلوگیری از گسترش این بیماری کمک کند.

[ بازدید : 43 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

روش های مختلفی برای تشخیص بواسیر و معاینه آن در بزرگسالان و کودکان وجود دارند. که ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق هموروئید در بیمار از یک یا چند تا از آنها استفاده کند. که عبارتند از:

۱٫ معاینه فیزیکی هموروئید

در طول معاینه فیزیکی برای تشخیص هموروئید، پزشک ممکن است کارهای زیر را انجام دهد:

• ناحیه اطراف مقعد را به صورت چشمی بررسی کرده تا هموروئید خارجی پیدا کند، که ممکن است به صورت توده های متورم یا برچسب های پوستی در اطراف دهانه مقعد ظاهر شوند.
• دکتر برای تشخیص هموروئید داخلی، یک معاینه دیجیتال رکتال (DRE) انجام می دهد. در طول DRE، پزشک یک انگشت روغن‌ کاری شده همراه با دستکش را وارد راست روده کرده تا هرگونه ناهنجاری، مانند رگ‌ های خونی متورم یا توده‌ها را احساس کند.
• در مورد علائم، سابقه پزشکی، و هر عامل خطری که ممکن است در ایجاد هموروئید نقش داشته باشد، مانند یبوست مزمن یا زور زدن در حین اجابت مزاج بپرسید.

بر اساس یافته های معاینه فیزیکی، دکتر معالج می تواند تشخیص دهد که آیا هموروئید دارید یا خیر و روش های درمان بواسیر را توصیه می کند. در صورت نیاز به ارزیابی بیشتر، آزمایش‌ ها یا روش‌ های اضافی ممکن است توصیه شود. اگر علائم هموروئید را تجربه می کنید، برای تشخیص دقیق و مراقبت های مناسب، مهم است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

۲٫ آنوسکوپی برای معاینه بواسیر

آنوسکوپی روشی است که معمولاً برای تشخیص و معاینه هموروئید استفاده می شود. در طی آنوسکوپی، یک لوله نازک و منعطف با نور و دوربین در انتهای آن (آنوسکوپ) وارد مقعد می شود تا کانال مقعد و پایین رکتوم را تجسم کند. این روش به دکتر اجازه می‌ دهد تا مستقیماً ناحیه مقعدی را از نظر علائم بواسیر، مانند رگ‌ های خونی متورم، التهاب یا برآمدگی‌ های بافتی بررسی کند.

آنوسکوپی يک روش نسبتا سریع و کم تهاجمی است که می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد وجود، اندازه و شدت هموروئید مشخص کند. می تواند به تمایز بین بواسیر داخلی و هموروئید خارجی کمک کرده و پزشک را در تصمیمات درمانی راهنمایی کند. در برخی موارد، روش‌ ها یا آزمایش‌ های اضافی ممکن است در حین آنوسکوپی انجام شود، مانند بیوپسی یا بررسی دقیق‌ تر در پوشش رکتوم.

۳٫ سیگموئیدوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی شامل قرار دادن یک لوله انعطاف پذیر با دوربین (سیگموئیدوسکوپ) در رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون سیگموئید) برای بررسی ناهنجاری هایی مانند هموروئید، پولیپ یا التهاب است. این روش امکان تجسم بخش پایینی روده بزرگ تا کولون سیگموئید را فراهم می کند. سیگموئیدوسکوپی ممکن است برای تشخیص و ارزیابی هموروئید استفاده شود، اگر در قسمت پایین رکتوم یا کولون سیگموئید قرار گرفته باشد.

به طور کلی، اگر مشکوک به هموروئید باشد یا علائم یا عوامل خطر دیگری برای بیماری های کولورکتال وجود داشته باشد، یک پزشک ممکن است سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی را برای ارزیابی بیشتر این وضعیت توصیه کند. انتخاب بین سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی به وضعیت بالینی خاص و میزان معاینه مورد نیاز برای تشخیص و مدیریت موثر هموروئید بستگی دارد.

https://penzu.com/public/1f6f318603df130e

[ بازدید : 51 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

روش های مختلفی برای تشخیص بواسیر و معاینه آن در بزرگسالان و کودکان وجود دارند. که ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق هموروئید در بیمار از یک یا چند تا از آنها استفاده کند. که عبارتند از:

۱٫ معاینه فیزیکی هموروئید

در طول معاینه فیزیکی برای تشخیص هموروئید، پزشک ممکن است کارهای زیر را انجام دهد:

• ناحیه اطراف مقعد را به صورت چشمی بررسی کرده تا هموروئید خارجی پیدا کند، که ممکن است به صورت توده های متورم یا برچسب های پوستی در اطراف دهانه مقعد ظاهر شوند.
• دکتر برای تشخیص هموروئید داخلی، یک معاینه دیجیتال رکتال (DRE) انجام می دهد. در طول DRE، پزشک یک انگشت روغن‌ کاری شده همراه با دستکش را وارد راست روده کرده تا هرگونه ناهنجاری، مانند رگ‌ های خونی متورم یا توده‌ها را احساس کند.
• در مورد علائم، سابقه پزشکی، و هر عامل خطری که ممکن است در ایجاد هموروئید نقش داشته باشد، مانند یبوست مزمن یا زور زدن در حین اجابت مزاج بپرسید.

بر اساس یافته های معاینه فیزیکی، دکتر معالج می تواند تشخیص دهد که آیا هموروئید دارید یا خیر و روش های درمان بواسیر را توصیه می کند. در صورت نیاز به ارزیابی بیشتر، آزمایش‌ ها یا روش‌ های اضافی ممکن است توصیه شود. اگر علائم هموروئید را تجربه می کنید، برای تشخیص دقیق و مراقبت های مناسب، مهم است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

۲٫ آنوسکوپی برای معاینه بواسیر

آنوسکوپی روشی است که معمولاً برای تشخیص و معاینه هموروئید استفاده می شود. در طی آنوسکوپی، یک لوله نازک و منعطف با نور و دوربین در انتهای آن (آنوسکوپ) وارد مقعد می شود تا کانال مقعد و پایین رکتوم را تجسم کند. این روش به دکتر اجازه می‌ دهد تا مستقیماً ناحیه مقعدی را از نظر علائم بواسیر، مانند رگ‌ های خونی متورم، التهاب یا برآمدگی‌ های بافتی بررسی کند.

آنوسکوپی يک روش نسبتا سریع و کم تهاجمی است که می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد وجود، اندازه و شدت هموروئید مشخص کند. می تواند به تمایز بین بواسیر داخلی و هموروئید خارجی کمک کرده و پزشک را در تصمیمات درمانی راهنمایی کند. در برخی موارد، روش‌ ها یا آزمایش‌ های اضافی ممکن است در حین آنوسکوپی انجام شود، مانند بیوپسی یا بررسی دقیق‌ تر در پوشش رکتوم.

۳٫ سیگموئیدوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی شامل قرار دادن یک لوله انعطاف پذیر با دوربین (سیگموئیدوسکوپ) در رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون سیگموئید) برای بررسی ناهنجاری هایی مانند هموروئید، پولیپ یا التهاب است. این روش امکان تجسم بخش پایینی روده بزرگ تا کولون سیگموئید را فراهم می کند. سیگموئیدوسکوپی ممکن است برای تشخیص و ارزیابی هموروئید استفاده شود، اگر در قسمت پایین رکتوم یا کولون سیگموئید قرار گرفته باشد.

به طور کلی، اگر مشکوک به هموروئید باشد یا علائم یا عوامل خطر دیگری برای بیماری های کولورکتال وجود داشته باشد، یک پزشک ممکن است سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی را برای ارزیابی بیشتر این وضعیت توصیه کند. انتخاب بین سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی به وضعیت بالینی خاص و میزان معاینه مورد نیاز برای تشخیص و مدیریت موثر هموروئید بستگی دارد.

https://penzu.com/public/1f6f318603df130e

[ بازدید : 50 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

روش های مختلفی برای تشخیص بواسیر و معاینه آن در بزرگسالان و کودکان وجود دارند. که ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق هموروئید در بیمار از یک یا چند تا از آنها استفاده کند. که عبارتند از:

۱٫ معاینه فیزیکی هموروئید

در طول معاینه فیزیکی برای تشخیص هموروئید، پزشک ممکن است کارهای زیر را انجام دهد:

• ناحیه اطراف مقعد را به صورت چشمی بررسی کرده تا هموروئید خارجی پیدا کند، که ممکن است به صورت توده های متورم یا برچسب های پوستی در اطراف دهانه مقعد ظاهر شوند.
• دکتر برای تشخیص هموروئید داخلی، یک معاینه دیجیتال رکتال (DRE) انجام می دهد. در طول DRE، پزشک یک انگشت روغن‌ کاری شده همراه با دستکش را وارد راست روده کرده تا هرگونه ناهنجاری، مانند رگ‌ های خونی متورم یا توده‌ها را احساس کند.
• در مورد علائم، سابقه پزشکی، و هر عامل خطری که ممکن است در ایجاد هموروئید نقش داشته باشد، مانند یبوست مزمن یا زور زدن در حین اجابت مزاج بپرسید.

بر اساس یافته های معاینه فیزیکی، دکتر معالج می تواند تشخیص دهد که آیا هموروئید دارید یا خیر و روش های درمان بواسیر را توصیه می کند. در صورت نیاز به ارزیابی بیشتر، آزمایش‌ ها یا روش‌ های اضافی ممکن است توصیه شود. اگر علائم هموروئید را تجربه می کنید، برای تشخیص دقیق و مراقبت های مناسب، مهم است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

۲٫ آنوسکوپی برای معاینه بواسیر

آنوسکوپی روشی است که معمولاً برای تشخیص و معاینه هموروئید استفاده می شود. در طی آنوسکوپی، یک لوله نازک و منعطف با نور و دوربین در انتهای آن (آنوسکوپ) وارد مقعد می شود تا کانال مقعد و پایین رکتوم را تجسم کند. این روش به دکتر اجازه می‌ دهد تا مستقیماً ناحیه مقعدی را از نظر علائم بواسیر، مانند رگ‌ های خونی متورم، التهاب یا برآمدگی‌ های بافتی بررسی کند.

آنوسکوپی يک روش نسبتا سریع و کم تهاجمی است که می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد وجود، اندازه و شدت هموروئید مشخص کند. می تواند به تمایز بین بواسیر داخلی و هموروئید خارجی کمک کرده و پزشک را در تصمیمات درمانی راهنمایی کند. در برخی موارد، روش‌ ها یا آزمایش‌ های اضافی ممکن است در حین آنوسکوپی انجام شود، مانند بیوپسی یا بررسی دقیق‌ تر در پوشش رکتوم.

۳٫ سیگموئیدوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی شامل قرار دادن یک لوله انعطاف پذیر با دوربین (سیگموئیدوسکوپ) در رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون سیگموئید) برای بررسی ناهنجاری هایی مانند هموروئید، پولیپ یا التهاب است. این روش امکان تجسم بخش پایینی روده بزرگ تا کولون سیگموئید را فراهم می کند. سیگموئیدوسکوپی ممکن است برای تشخیص و ارزیابی هموروئید استفاده شود، اگر در قسمت پایین رکتوم یا کولون سیگموئید قرار گرفته باشد.

به طور کلی، اگر مشکوک به هموروئید باشد یا علائم یا عوامل خطر دیگری برای بیماری های کولورکتال وجود داشته باشد، یک پزشک ممکن است سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی را برای ارزیابی بیشتر این وضعیت توصیه کند. انتخاب بین سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی به وضعیت بالینی خاص و میزان معاینه مورد نیاز برای تشخیص و مدیریت موثر هموروئید بستگی دارد.

https://penzu.com/public/1f6f318603df130e

[ بازدید : 49 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

روش های مختلفی برای تشخیص بواسیر و معاینه آن در بزرگسالان و کودکان وجود دارند. که ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق هموروئید در بیمار از یک یا چند تا از آنها استفاده کند. که عبارتند از:

۱٫ معاینه فیزیکی هموروئید

در طول معاینه فیزیکی برای تشخیص هموروئید، پزشک ممکن است کارهای زیر را انجام دهد:

• ناحیه اطراف مقعد را به صورت چشمی بررسی کرده تا هموروئید خارجی پیدا کند، که ممکن است به صورت توده های متورم یا برچسب های پوستی در اطراف دهانه مقعد ظاهر شوند.
• دکتر برای تشخیص هموروئید داخلی، یک معاینه دیجیتال رکتال (DRE) انجام می دهد. در طول DRE، پزشک یک انگشت روغن‌ کاری شده همراه با دستکش را وارد راست روده کرده تا هرگونه ناهنجاری، مانند رگ‌ های خونی متورم یا توده‌ها را احساس کند.
• در مورد علائم، سابقه پزشکی، و هر عامل خطری که ممکن است در ایجاد هموروئید نقش داشته باشد، مانند یبوست مزمن یا زور زدن در حین اجابت مزاج بپرسید.

بر اساس یافته های معاینه فیزیکی، دکتر معالج می تواند تشخیص دهد که آیا هموروئید دارید یا خیر و روش های درمان بواسیر را توصیه می کند. در صورت نیاز به ارزیابی بیشتر، آزمایش‌ ها یا روش‌ های اضافی ممکن است توصیه شود. اگر علائم هموروئید را تجربه می کنید، برای تشخیص دقیق و مراقبت های مناسب، مهم است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

۲٫ آنوسکوپی برای معاینه بواسیر

آنوسکوپی روشی است که معمولاً برای تشخیص و معاینه هموروئید استفاده می شود. در طی آنوسکوپی، یک لوله نازک و منعطف با نور و دوربین در انتهای آن (آنوسکوپ) وارد مقعد می شود تا کانال مقعد و پایین رکتوم را تجسم کند. این روش به دکتر اجازه می‌ دهد تا مستقیماً ناحیه مقعدی را از نظر علائم بواسیر، مانند رگ‌ های خونی متورم، التهاب یا برآمدگی‌ های بافتی بررسی کند.

آنوسکوپی يک روش نسبتا سریع و کم تهاجمی است که می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد وجود، اندازه و شدت هموروئید مشخص کند. می تواند به تمایز بین بواسیر داخلی و هموروئید خارجی کمک کرده و پزشک را در تصمیمات درمانی راهنمایی کند. در برخی موارد، روش‌ ها یا آزمایش‌ های اضافی ممکن است در حین آنوسکوپی انجام شود، مانند بیوپسی یا بررسی دقیق‌ تر در پوشش رکتوم.

۳٫ سیگموئیدوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی شامل قرار دادن یک لوله انعطاف پذیر با دوربین (سیگموئیدوسکوپ) در رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون سیگموئید) برای بررسی ناهنجاری هایی مانند هموروئید، پولیپ یا التهاب است. این روش امکان تجسم بخش پایینی روده بزرگ تا کولون سیگموئید را فراهم می کند. سیگموئیدوسکوپی ممکن است برای تشخیص و ارزیابی هموروئید استفاده شود، اگر در قسمت پایین رکتوم یا کولون سیگموئید قرار گرفته باشد.

به طور کلی، اگر مشکوک به هموروئید باشد یا علائم یا عوامل خطر دیگری برای بیماری های کولورکتال وجود داشته باشد، یک پزشک ممکن است سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی را برای ارزیابی بیشتر این وضعیت توصیه کند. انتخاب بین سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی به وضعیت بالینی خاص و میزان معاینه مورد نیاز برای تشخیص و مدیریت موثر هموروئید بستگی دارد.

https://penzu.com/public/1f6f318603df130e

[ بازدید : 51 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]